تصویر انقلاب اسلامی – فائقه جهانبخش

بسم رب الشهداء و الصدیقین

انسان برای برخورداری از نعمت حیات جاوید که نیاز حقیقی اوست نیاز به قیام برای خدا در دنیا دارد.

قیامی که ناپاکی ها را می‌زداید و به شکوفایی هر چه بیشتر عقل منجر می‌شود.

عقلی که منبع دریافت حقایق است و حقایقی که از جنس حیات جاوید است.

این قیام لله تا جایی می‌تواند پیش رود که آیینه تمام نمای حق و جلوه گاه تام اسماء الهی شود و باطل را نابود کنند و جامعه‌ای را از ظلم و جور نجات بخشد.

امام حسین علیه السلام کسی است که خدا او را کشتی نجات کرد برای هر کس که طالب نجات باشد.

پس هر که خواهان قیام برای خدا در عرصه فردی و اجتماعی است باید چشم به امامش داشته باشد تا به بیراهه نرود.

این توجه به امام اگر به مرور تقویت شود می‌تواند دوباره بستری برای تجلی اراده و اسماء الهی گردد تا جایی که انقلابی به پا کند.

انقلابی که بذرهای توجه به امامش را در دل خود می‌پروراند و نیاز به مراقبت و حفظ دائمی دارد که آسیب نبیند و بتواند رشد کند و بستر نزول وعده‌های عدل الهی شود.

عدلی که جهان گستر است و فارغ از هر زمان و مکانی، افرادی که طالب حق هستند منتظر ظهور آن باشند.

پس بذر هر انقلاب، پاکی از توجه به مکتب حسین علیه السلام است که شکل گرفته و در این مکتب می توان درس ها آموخت؛

در مکتب حسین ع می‌توان آموخت، طاغوت برابر است با فروپاشی آن؛

در مکتب حسین ع می‌توان آموخت، تحقق جامعه ارزشی یعنی توجه به حفظ ارزش‌های خانواده؛

در مکتب حسین ع می‌توان آموخت، فضای دوران کودکی یعنی درک کردن محبت واقعی و شکوه ایثار؛

در مکتب حسین ع می‌توان آموخت، رهبری یعنی تکرار همدلی در اقوام مختلف؛

در مکتب حسین ع می‌توان آموخت، توان وسعت یافتن قلمرو یعنی تا بی نهایت؛

در مکتب حسین ع می‌توان آموخت، موت یعنی حیات جاوید؛

در مکتب حسین ع می‌توان آموخت، حضور داشتن در قیام برای خدا یعنی آمادگی برای درک ظهور آخرین منجی.

لبیک یا حسین علیه السلام