«بسم الله الرحمن الرحیم»
- خلاصه گزارش جلسه سوره «کوثر»:
ابتدای این جلسه به ذکر حدیثی از امام جواد (علیه السلام) متبرک شد که حضرت می‌فرمایند: «اگر کسی در امری باشد و نسبت به آن امر کراهت داشته باشد مثل کسی است که در آن امر نیست و کسی که در امری غایب است ولی به آن امر راضی است مثل کسی است که در آن امر است.»
بخش اول جلسه به بیان نکات دوستان از تمرین خیرگزینی که در طی هفته داشتند گذشت و در بخش دوم جلسه، سوره کوثر را آغاز کرده و در محضر سوره قرار گرفتیم. در انتها هم کلیپ زیبایی از سوره «کوثر» پخش شد.
تکلیف این هفته نیز این است که از اینکه شانئِ پیامبر باشیم، دور باشیم؛ با مدل صل و نحر. یعنی انسان تمرین کند فقط از خدا توقع داشته باشد و از او بگیرد. تمرین حسن ظن به خدا داشته باشیم. شبیه به رودخانه باشیم رودخانه به این شکل است که از یک سمت می‌آید و از سمت دیگر می‌رود و در واقع به این شکل است که جریان دارد. این تمرین را در طول هفته انجام دهیم.
برای دریافت صوت و فایل آموزشی این جلسه کلیک کنید:
صوت بخش اول صوت بخش دوم فایل جلسه اول_سوره کوثر
- گزارش تکلیف سوره «کوثر» به عنوان تکلیف هفتگی:
قرار بود برای بهره‌مندی از عطای «کوثر» پیامبر، توجه بیشتری به نماز داشته باشیم چون خود نبی مکرم اسلام نیز امر به صلاه شده‌اند.
برای اینکه به نماز توجه کنیم خوب است یک مدلی را درنظر بگیریم که به عنوان تکلیف انجام دهیم. مثلاً روزمان را که با نماز مغرب آغاز می‌کنیم این را توجه کنیم که در نماز مغرب و عشا امکانات موجودمان را جمع‌آوری می‌کینم برای روز جدید. مغرب تا اذان صبح را با هدف خواندن نماز صبح طی کنیم. یعنی در طول این مدت هدفمان این باشد که به نماز صبح برسیم. برنامه‌ریزی‌هایمان به این صورت باشد که نماز را غایت آن قرار دهیم و به آن منتهی شود. همچنین از صبح تا ظهر برنامه‌ریزی‌هایمان برای این باشد که به نماز ظهر و عصر برسیم. و به همین ترتیب برنامه‌هایمان از عصر به بعد رسیدن به نماز مغرب باشد.
توجه کنیم که نمازهایمان غایت برنامه‌های روزمان باشد. البته ممکن است همواره توجه به این مطلب نداشته باشیم. ولی لازم است هرگاه توجهمان جلب شد به این موضوع توجه کنیم. مقصد زندگی من نماز است. این نماز مقصد ساعات گذشته من بوده است و نیز نماز بعدی مقصد برنامه‌های بعدی‌ام باشد.
ارزیابی آن نیز بدین ترتیب است که این نوع نماز خواندن چقدر موثر است و چقدر به ما کمک می‌کند که به خاطر خدا از چیزهای مادی و دنیایی بگذریم و قربانی کنیم؟ مثلاً زمانی که عصبانی هستیم چقدر حاضریم به خاطر خدا خودمان را کنترل کنیم؟ یا مثلاً به خاطر خدا از چیزهایی که دوست داریم دل بکنیم؟ و شبیه به این.
ببینیم چقدر مقصد قرار دادن نماز می‌تواند به ما کمک کند که از چیزهای مادی به خاطر خدا دل بکنیم. می‌دانیم که هدف نهایی هم این خواهد بود که ما جزو کسانی که شانئ پیامبر هستند نبوده و ابتر نباشیم. و به جریان کوثر پیامبر متصل باشیم به برکت صلوات بر محمد و آل محمد…