یا فاطمه
نِساؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَ قَدِّمُوا لِأَنْفُسِکُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّکُمْ مُلاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنین.سوره مبارکه بقره، آیه: ۲۲۳
وظیفه اجتماعی زنان جامعه ایجاد زمینه برای قیام در جامعه است
که وظایفی را برای خود آنها و به طور متقابل برای مردان جامعه رقم می زند
¨زن در این مدل نقشی پایهای دارد؛ مدلی که دورترین اشکال اجتماعی به آنها شامل «چهارپایان» با شاخصه محور قرار گرفتن شهوات و کششهای طبیعی است. و نزدیکترین شکل زندگی به این مدل ملکوتی و فرشتهصفتانه، مدل زندگی زنبورعسل است، کاملاً متکی به وحی و الهام الهی با ملکهای که محور کندوست، اعضای جامعه نقش‌های تعریف شده خود را دارند، جامعه فعال و پرتکاپوست، منضبط و ملازم حفاظت و پاکی است و غایت این تلاش، عسلی شیرین است که مظهر پاکی و ایمان و علم و شهادت و شفاست. این عسل ماده اولیهاش از گُلهایی است که طیب بوده و نهایت مطلوبیت را دارند. و این همه وقتی میسّر است که وجودی همچون فاطمه(س)، در جامعه محوریت داشته باشد او که محل آمد و شد ملائکه و وحی است، شیعیانی پرتکاپو دارد که علم و عمل آنها شفاست….