سؤال عنایتی الهی به انسان است که وسیله‌ای برای علم یافتن و نیرویی برای تفکر کردن است. منشأ سؤال‌های نیک نیاز واقعی و حقیقی است که به طور طبیعی فرد را به علم و دانایی رهنمون می‌سازد. سؤال از یک سو به نیاز و از سوی دیگر به مسأله مربوط می‌شود و می‌تواند موجب شکوفا شدن تفکر و نیز آشکار شدن مسائل و گشوده شدن ابهام از انها گردد. بهره‌گیری از سؤالات قرآن برای فعال شدن توان پرسش یکی از مهمترین وظایف برای فعال‌سازی و شکوفایی تفکر است. کتاب حاضر سعی کرده است به این مهم بپردازد.
بدون شک تصور انسانی بدون هیچ گونه نیاز و طلب رفع نیاز از محالات است، که این دو از آغازین لحظات حیات با وجود او درآمیخته است؛ و شاهد این سخن رسم نوزادانی است که با گریه در طلب رفع نیاز خویشند. اما از نوزادی که فراتر بروی و به عرصه شکل گیری قوه تفکر و تقویت آن قدم بگذاری، در می یابی که در این وادی، بذر نیاز و طلب با ابزارهای دیگری از زمین وجود انسان سر بر می آورد که از جمله مهمترین و شریفترین آنها «پرسش» است؛ و در شرافت پرسش همین بس که واسطهای می شود تا نیاز تو به نحوی مشخص و تعیین شده، تعریف شود و از این رهگذر، امکان شناخت رافع نیاز و حرکت به سوی او فراهم شده، نیازت مرتفع گردد. بدین سبب «پرسش» که همچون تفکر از اختصاصات انسانی است، نقشی بس مهم در تقویت نیروی تفکر تو و به تبع در راهیابی ات به هدایت و دستیابی ات به سعادت دارد. پس بدان که تو را تقویت روحیه پرسشگری برای روشن شدن چراغ تفکر همچون نفس برای حیات لازم می آید.