ساختار وجودی انسان از منظر ذکر، نگاهی ساختاری به حقیقت ملکوتی نازل‌شده انسان است که چیزی جز نزول حق در مراتب و رجوع به حق در مراتب نیست. بدین ترتیب انسان در این سیر به آن چنان اوجی می‌رسد که به مقام بی‌نهایت اجر و پاداش راه می‌یابد. طبیعی است غفلت و نسیان از این رجوع به حق منجر به دور شدن از فطرت و ملکوت شده و فرد را در معرض محرومیتی ابدی قرار می‌دهد. خواندن این کتاب در ابتدای شروع سیر مطالعاتی دعا توصیه می‌شود.